Κάθε καλοκαίρι, όταν η Λυδία ταξίδευε με την οικογένειά της στο μικρό ορεινό χωριουδάκι, κάτι μαγικό την περίμενε: ο φίλος της, ο Μπένυ το προβατάκι. Ήταν άσπρος σαν σύννεφο, είχε ματάκια που έλαμπαν από περιέργεια και πάντα ονειρευόταν σπουδαίες αποστολές. Ήταν ονειροπόλος, αλλά και αρκετά τολμηρός ώστε να κυνηγάει αυτά τα όνειρα.
«Λυδία! Έλα γρήγορα!» ακούστηκε μια φωνούλα από το λιβάδι.
Η Λυδία έτρεξε γελώντας. Εκεί, με τα αυτιά του να τινάζονται από ενθουσιασμό, βρίσκονταν ο Μπένυ.
«Έχω μια μυστική αποστολή!» ψιθύρισε ενθουσιασμένος.
«Τι αποστολή;» ρώτησε η Λυδία με τα μάτια της να λάμπουν.
Ο Μπένυ κοίταξε προς το μεγάλο πεύκο στην κορυφή του λόφου. «Ο παππούς κριός είπε πως κάπου στο δάσος υπάρχει ένα Κρυφό Λιβάδι με χρυσά λουλούδια που λάμπουν μόνο για όσους έχουν καθαρή καρδιά και είναι καλοί φίλοι. Θες να το βρούμε;»
Η Λυδία χαμογέλασε. «Φυσικά, αρχηγέ!» είπε και χάιδεψε το μαλλάκι του.
Έτσι ξεκίνησαν το ταξίδι τους. Πέρασαν από μικρά μονοπάτια, άκουσαν πουλιά να κελαηδούν και συναντούσαν μικρές πεταλούδες που πετούσαν γύρω τους σαν να τους έδειχναν τον δρόμο. Ο Μπένυ όλη την ώρα φανταζόταν πως είναι γενναίος εξερευνητής.
«Φαντάσου, Λυδία, ότι βαδίζουμε σε ένα μυστικό βασίλειο προβάτων!» έλεγε.
Η Λυδία γελούσε. «Κι εγώ είμαι η θαρραλέα ταξιδιώτισσα που γράφει την ιστορία στο μαγικό της ημερολόγιο!»
Ξαφνικά, άκουσαν έναν μικρό ήχο: «Μπεεε…»
Ήταν ένα μικρό αρνάκι που είχε χαθεί και καθόταν φοβισμένο πίσω από έναν βράχο.
Η Λυδία γονάτισε κοντά του. «Μην φοβάσαι, μικρέ. Θα σε βοηθήσουμε.»
Ο Μπένυ πλησίασε με καλοσύνη. «Εμείς είμαστε εξερευνητές! Θα σε πάμε στην οικογένειά σου.»
Το αρνάκι τους οδήγησε σε ένα στενό μονοπάτι που δεν είχαν προσέξει. Προχώρησαν μαζί και ξαφνικά… μπροστά τους απλώθηκε ένα λιβάδι γεμάτο απαλό φως! Τα λουλούδια είχαν χρυσαφένιες ακτίνες που άστραφταν σαν μικρά αστέρια τη μέρα.
Η Λυδία έμεινε άφωνη. «Είναι αληθινό…!»
Ο Μπένυ στάθηκε περήφανος. «Το βρήκαμε γιατί βοηθήσαμε έναν φίλο.»
Το μικρό αρνάκι χοροπήδησε χαρούμενο. Τα λουλούδια έλαμπαν δυνατότερα όσο εκείνοι γελούσαν και αγκαλιάζονταν.
Όταν γύρισαν στο χωριό, ο ήλιος έδυε και έκανε τον ουρανό ροζ και χρυσαφί.
Η Λυδία έγειρε στο πλάι του Μπένυ.
«Κάθε καλοκαίρι, θα ζούμε μια νέα μυστική αποστολή», του είπε γλυκά.
«Και κάθε φορά, θα ονειρεύομαι ακόμα πιο μαγικά ταξίδια!» απάντησε ο Μπένυ χαμογελώντας.
Γιατί όταν έχεις έναν φίλο αληθινό, τα πιο όμορφα λιβάδια ανοίγουν μπροστά σου… ακόμα κι αν είναι κρυμμένα.
