Στο σπίτι του Πέτρου υπήρχε ένας παπαγάλος με πράσινα, γυαλιστερά φτερά και κόκκινο ράμφος. Όλοι τον φώναζαν Μαρτυριάρη, γιατί είχε ένα μεγάλο χόμπι: να αποκαλύπτει τα μυστικά του Πέτρου!
Ο Πέτρος ήταν ζωηρό παιδί και πάντα έβρισκε τρόπους να κάνει σκανταλιές. Ένα πρωί, πήρε το βάζο με τα μπισκότα από την κουζίνα και άρχισε να τρώει κρυφά.
- «Μην πεις τίποτα, ε;» είπε ψιθυριστά ο Πέτρος στον παπαγάλο.
Μα ο Μαρτυριάρης τίναξε τα φτερά του και φώναξε δυνατά:
- «Η μαμάαα! Ο Πέτρος τρώει μπισκότααα!»
Η μαμά έτρεξε αμέσως. Ο Πέτρος έμεινε με το μπισκότο στο στόμα κι ο παπαγάλος κούνησε το κεφάλι του περήφανα.
Λίγο αργότερα, ο Πέτρος ζωγράφισε με μαρκαδόρους πάνω στον τοίχο. «Ένα μικρό μυστικό έργο τέχνης,» είπε γελώντας.
Μα ο παπαγάλος δεν άντεξε.
- «Μπαμπάαα! Ο Πέτρος βάφει τον τοίχοοο!»
Ο Πέτρος έβαλε τα χέρια στο κεφάλι του.
- «Αχ, βρε μαρτυριάρη!» φώναξε.
Όμως, στο τέλος της μέρας, ο παπαγάλος δεν το έκανε από κακία. Ήθελε απλώς να δείχνει ότι ήξερε τα πάντα μέσα στο σπίτι. Κι ο Πέτρος, όσο κι αν θύμωνε, αγαπούσε τον φτερωτό του φίλο, γιατί χωρίς αυτόν… το σπίτι θα ήταν πολύ πιο άχρωμο!
