Μια ηλιόλουστη μέρα, ο Τζακ και η Τζίνι ταξίδεψαν με το μικρό τους αερόστατο πάνω από την Ευρώπη.
Ο άνεμος τους οδήγησε στη Γαλλία, τη χώρα των γλυκών, των τραγουδιών και των χαμόγελων!
Καθώς πετούσαν πάνω από το Παρίσι, είδαν τον Πύργο του Άιφελ να λαμπυρίζει και μύρισαν κάτι… απίστευτο!
«Μμμ! Μυρίζει… φρεσκοψημένο βούτυρο!» είπε η Τζίνι.
«Είναι από εκείνο το μικρό φούρνο με το μπλε σκέπαστρο!» απάντησε ο Τζακ.
Προσγειώθηκαν κοντά και μπήκαν μέσα.
Ο φούρνος λεγόταν “Le Petit Croissant”, και πίσω από τον πάγκο δούλευε ο Φρανσουά, ένα χαμογελαστό γαλλικό μπουλντόγκ με λευκή στολή και καπέλο σεφ!
«Bonjour, mes amis!» φώναξε χαρούμενα.
«Ελάτε να μάθετε πώς φτιάχνονται τα πιο τραγανά κρουασάν στον κόσμο!»
Ο Τζακ και η Τζίνι φόρεσαν ποδιές και καπέλα.
Ο Φρανσουά έφερε ένα μεγάλο μπολ με αλεύρι και τους έδειξε πώς να ανακατεύουν με ρυθμό:
“Ανακάτευε, δίπλωσε, κύλησε και γέλα!”
Η Τζίνι δοκίμασε να φτιάξει ένα μικρό κρουασάν, αλλά έγινε… σαν σαλιγκάρι!
Ο Τζακ προσπάθησε να κάνει ένα μεγάλο, κι έγινε… σαν μισό φεγγάρι!
Όμως ο Φρανσουά τους είπε γελώντας:
«Δεν έχει σημασία το σχήμα, αλλά η αγάπη που βάζεις στη ζύμη!»
Τα τρία φίλοι έβαλαν τα κρουασάν στον φούρνο.
Σε λίγο, όλο το μαγαζί μύρισε ζεστό βούτυρο, βανίλια και μαγεία.
Ο Φρανσουά τα έβγαλε με προσοχή και τα έβαλε σε ένα μεγάλο καλάθι.
«Αυτά είναι για τους φίλους μας στη γειτονιά!» είπε.
Κι έτσι ο Τζακ, η Τζίνι και ο Φρανσουά μοίρασαν τα φρεσκοψημένα κρουασάν στα παιδιά του δρόμου.
Όλοι γελούσαν, κι ο ήλιος έλαμπε πάνω από το Παρίσι.
Η Τζίνι είπε χαμογελώντας:
«Σήμερα μάθαμε πως η χαρά ψήνεται καλύτερα όταν τη μοιράζεσαι!»
Κι ο Τζακ πρόσθεσε:
«Και πως δεν υπάρχει τίποτα πιο μαγικό… από ένα φρεσκοψημένο κρουασάν!»
Καθώς το αερόστατο ανέβαινε ξανά στον ουρανό, ο Φρανσουά τους χαιρέτησε από κάτω, φωνάζοντας:
«Au revoir, mes amis! Ελάτε ξανά για μακαρόν!»
