_large.jpg)
Στο μεγάλο γκαράζ της πόλης των Firewheels, ο ήλιος ανέτελλε και οι ακτίνες του έπεφταν πάνω στα γυαλιστερά καπό των αυτοκινήτων. Όλοι ετοιμάζονταν για τη μέρα, και φυσικά, ο Βέλος ήταν ο πρώτος που ξύπνησε!
Ο Βέλος ήταν ένα γρήγορο, ηλεκτρίκ μπλε αγωνιστικό αμάξι με φωτεινά φώτα και μεγάλη καρδιά. Του άρεσε να τρέχει, να κάνει στροφές και να αφήνει πίσω του μικρές σπίθες από χαρά. Όμως, σήμερα είχε κάτι καινούργιο στο μυαλό του.
«Θα βάλω μια καινούργια εξάτμιση!» είπε με ενθουσιασμό.
Η Τίνκερ, η μικρή καθαρίστρια του γκαράζ, τον κοίταξε με απορία.
«Μόνος σου; Χωρίς να ρωτήσεις τη Μάγια ή τον Πιτ;»
«Μπα! Δεν χρειάζεται!» είπε ο Βέλος. «Θα είναι τέλεια! Θα κάνει “ΒΡΟΥΜ!” τόσο δυνατά που όλοι θα με θαυμάζουν!»
Έτσι λοιπόν, χωρίς να περιμένει κανέναν, ο Βέλος έβαλε τη νέα του εξάτμιση. Ήταν γυαλιστερή, με φωτάκια και κάτι σωλήνες που έμοιαζαν να υπόσχονται ταχύτητα! Μόλις την έβαλε…
💥 ΒΡΟΥΟΥΟΥΜΜΜ!!!
Ο ήχος αντήχησε σε όλο το γκαράζ!
Τα εργαλεία του Πιτ τινάχτηκαν στον αέρα!
Η Πάξι, το πυροσβεστικό όχημα, πετάχτηκε από τον ύπνο της!
Κι η Μάγια βγήκε από το συνεργείο με τα φώτα της λίγο σφιγμένα.
«Βέλος!» είπε ήρεμα αλλά σταθερά. «Τι είναι όλος αυτός ο θόρυβος;»
«Η νέα μου εξάτμιση! Δεν είναι φοβερή;» φώναξε περήφανα.
Η Μάγια χαμογέλασε γλυκά. «Φοβερή είναι, μικρέ… αλλά και λίγο υπερβολική.»
Ο Βέλος όμως δεν άκουγε. Έτρεξε προς τον δρόμο, έτοιμος να δείξει τη νέα του δύναμη.
«Πάμε! Θα δουν όλοι ποιος είναι ο πιο δυνατός!»
Μόλις βγήκε από την πόλη, πάτησε γκάζι.
Η εξάτμιση έκανε έναν ήχο σαν καταιγίδα!
ΒΡΟΥΜΜΜ-ΠΑΑΑΦΦ-ΚΛΑΑΑΝΓΓ!
Τα πουλιά πέταξαν τρομαγμένα, τα λουλούδια λύγισαν, και ο Ρέξ ο νταλίκας που μετέφερε φορτίο φώναξε:
«Πρόσεχε, μικρέ! Ο δρόμος δεν είναι μόνο δικός σου!»
Ο Βέλος προσπάθησε να μειώσει ταχύτητα, αλλά… η εξάτμιση έκανε το αμάξι του να τινάζεται με κίνδυνο να τρακάρει!
«Ωχ! Δεν το περίμενα αυτό!» είπε με τρόμο και σταμάτησε στην άκρη.
Ευτυχώς, λίγο πιο πέρα, ο Μάξι ο γερανός τον είδε και έτρεξε να τον βοηθήσει.
«Μην ανησυχείς, φίλε! Θα σε τραβήξω πίσω στο γκαράζ!»
Όταν επέστρεψαν, ο Πιτ έσκυψε πάνω από τον κινητήρα.
«Χμμ… Βέλος, αυτή η εξάτμιση δεν είναι για σένα. Δεν έχει την άδεια, ούτε είναι φτιαγμένη για τον κινητήρα σου.»
Ο Βέλος κατέβασε τα φώτα του ντροπαλά.
«Ήθελα απλώς να δείξω πόσο γρήγορος είμαι...»
Η Μάγια τον πλησίασε και του είπε ήρεμα:
«Δεν χρειάζεται να φωνάζεις για να ξεχωρίσεις, Βέλος. Η δύναμη δεν είναι για να εντυπωσιάζεις· είναι για να τη χρησιμοποιείς σωστά.»
Ο Βέλος σκέφτηκε τα λόγια της. Την επόμενη μέρα, ο Πιτ του έβαλε πάλι την παλιά του εξάτμιση. Ήταν πιο ήσυχη, αλλά και πιο “σωστή”.
Κι όταν ο Βέλος ξαναβγήκε στον δρόμο, δεν έκανε φασαρία. Έτρεχε όμορφα, γρήγορα και με χαμόγελο.
Τα πουλιά τραγουδούσαν πάλι, τα λουλούδια άνοιξαν, κι ο Ρέξ του φώναξε:
«Αυτός είναι ο Βέλος που αγαπάμε!»
Ο μικρός αγωνιστής χαμογέλασε και ψιθύρισε:
«Η δύναμη θέλει ευθύνη… και λίγη σιωπή!»
