Η Κέλλυ η μουρμούρα ήταν ένα μικρό, γλυκό ψαράκι που αγαπούσε να τρέχει και να παίζει με τους φίλους της στον μαγικό βυθό. Ένα πρωί, καθώς κοίταζε τα παλιά της παπούτσια, ανακάλυψε ότι είχαν γίνει μικρά και σκισμένα από όλες τις περιπέτειες που είχε περάσει. «Χρειάζομαι καινούρια!» σκέφτηκε.
Έτσι, η Κέλλυ πήρε το πορτοφόλι της και ξεκίνησε για το μαγαζί παπουτσιών της θάλασσας. Καθώς κολυμπούσε, παρατήρησε τους φίλους της να παίζουν: ο Αστερίας έκανε γυμναστικά παιχνίδια με τα παιδιά, η Φωφώ η φώκια έπαιζε ανέμελα κάνοντας πιρουέτες μέσα στο νερό και όλοι γελούσαν και διασκέδαζαν. Η Κέλλυ χαμογέλασε, σκεπτόμενη πόσο σημαντικό ήταν να είναι τα παπούτσια της άνετα για να μπορεί να συμμετέχει κι εκείνη.
Στο μαγαζί, η Κέλλυ δοκίμασε πολλά ζευγάρια: ένα που γυάλιζε σαν κοράλλι, ένα που έμοιαζε με μικρό κύμα και ένα που είχε φωτάκια που άναβαν κάθε φορά που έκανε βήμα. Ήταν δύσκολη η επιλογή! Η Κέλλυ ένιωσε λίγο μπερδεμένη και άρχισε να ανησυχεί: «Ποιο να διαλέξω; Και αν δεν μπορώ να κολυμπήσω καλά με αυτά;»
Η κυρία τσούχτρα, που είχε το μαγαζί, της είπε με ήρεμη φωνή:
«Μην ανησυχείς, Κέλλυ. Το σωστό ζευγάρι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις άνετα και χαρούμενα, όχι απλώς όμορφα.»
Η Κέλλυ σκέφτηκε τα λόγια της και αποφάσισε να δοκιμάσει ξανά, προσέχοντας πόσο εύκολα μπορούσε να κολυμπήσει και να παίζει με τα πόδια της. Τελικά, βρήκε ένα ζευγάρι που ήταν όχι μόνο όμορφα, αλλά και άνετα. Τα δοκίμασε και ένιωσε σαν να μπορούσε να τρέχει και να πηδάει πιο γρήγορα από ποτέ.
Καθώς έφευγε από το μαγαζί, η Κέλλυ σκέφτηκε κάτι σημαντικό: η επιλογή των παπουτσιών που έκανε, δεν ήταν μόνο για να φαίνεται ωραίο ή να αρέσει στους άλλους, αλλά για να νιώθει καλά η ίδια και να μπορεί να κάνει όλα όσα αγαπούσε.
Στο δρόμο για το σπίτι, η Κέλλυ πήγε να συναντήσει τους φίλους της. Όταν είδαν τα νέα της παπούτσια, όλοι χαμογέλασαν: «Τέλεια!» είπαν. Η Κέλλυ ένιωσε υπερήφανη και χαρούμενη, γιατί είχε πάρει μια σοφή απόφαση, σκέφτηκε για τις ανάγκες της και όχι μόνο για την εμφάνιση.
