Το ιατρείο μοσχοβολά καθαριότητα. Στους τοίχους υπάρχουν αφίσες με χαμογελαστά παιδιά και πολύχρωμα φρούτα. Στο γραφείο κάθεται η κυρία Μαρίνα η γιατρός, με λευκή μπλούζα και γυαλιστερό στηθοσκόπιο.
Ένα παιδί μπαίνει διστακτικά, κρατώντας το χέρι της μαμάς του. Η γιατρός σκύβει στο ύψος του, χαμογελά και λέει:
- «Γεια σου! Σήμερα θα ακούσουμε πώς χτυπάει η καρδούλα σου.»
Με απαλές κινήσεις βάζει το στηθοσκόπιο στο στήθος του παιδιού.
- «Πάρε μια βαθιά ανάσα... και τώρα φύσηξε σαν να σβήνεις κεράκια!»
Ύστερα, μετράει το ύψος σε έναν πολύχρωμο χάρακα στον τοίχο και σημειώνει το βάρος σε ένα μικρό μπλοκάκι. Αν κάποιο παιδί είναι άρρωστο, η γιατρός του εξηγεί με απλά λόγια τι έχει, δίνει φάρμακο και το παρηγορεί. Όταν βλέπει πως ένα παιδί φοβάται τη βελόνα, του δείχνει πρώτα πώς κάνει την ένεση σε μια πάνινη κούκλα. Έτσι, ο φόβος μικραίνει σαν μπαλόνι που ξεφουσκώνει.
Η γιατρός δεν φροντίζει μόνο το σώμα· φροντίζει και την καρδιά. Κι όταν τα παιδιά φεύγουν από το ιατρείο, χαμογελούν πιο δυνατά από πριν.
